Prawo polskie, podobnie jak prawo australijskie, wyróżnia dwa rodzaje powołania do spadku: z ustawy albo z testamentu. Dziedziczenie ustawowe ma miejsce wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobierców, czyli innymi słowy nie pozostawił testamentu, bądź jeżeli pozostawił testament, ale żadna z osób w nim wymieniona nie chce lub nie może być spadkobiercą.
1) Dziedziczenie ustawowe
Prawo polskie wyróżnia następujące grupy spadkobierców:
I grupa — w pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych, jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku. W sytuacji, gdy dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych.
II grupa — w przypadku braku zstępnych (dzieci, wnuków) spadkodawcy powołani są do spadku z ustawy jego małżonek, rodzice i rodzeństwo; w takiej sytuacji udział spadkowy małżonka wynosi połowę spadku. Jeżeli którekolwiek z rodzeństwa spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku pozostawiając zstępnych, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom.
III grupa — w braku małżonka spadkodawcy i krewnych powołanych do dziedziczenia z ustawy spadek przypada Skarbowi Państwa.
2) Testament
W prawie polskim można rozporządzić majątkiem na wypadek śmierci jedynie przez testament. Spadkodawca może w każdej chwili odwołać zarówno cały testament, jak i jego poszczególne postanowienia. Prawo polskie przewiduje następujące formy testamentu: zwykłą (testament własnoręczny, notarialny oraz allograficzny) oraz szczególną (testament ustny, testament podczas podróży na polskim statku morskim lub powietrznym i testament wojskowy). Najczęstszą formą testamentu jest testament własnoręczny oraz testament notarialny.
Testament własnoręczny. W celu jego sporządzenia należy napisać testament w całości pismem ręcznym, podpisać go i opatrzyć datą. Uwaga! Sporządzenie testamentu pismem maszynowym powoduje jego nieważność. Spadkodawca musi cały testament napisać osobiście. Taki sam skutek ma brak podpisu na testamencie. Dla uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości osoba sporzadzająca testament powinna podpisać testament pełnym imieniem i nazwiskiem. Natomiast brak daty powoduje nieważność testamentu jedynie wtedy, gdy nasuwa się wątpliwość co do zdolności spadkodawcy do sporządzenia testamentu, co do treści testamentu bądź wzajemnego stosunku kilku testamentów.
Testament notarialny. Testament może być również sporządzony w formie aktu notarialnego. Testament sporządzony w formie aktu notarialnego ma moc dowodową równą mocy dokumentu publicznego. W tej formie mogą sporzadzić testament także osoby niewidome, głuche, nieme, głuchonieme, nie umiejące pisać i czytać.
Uwaga! Zgodnie z prawem polskim o ważności testamentu rozstrzyga prawo ojczyste spadkodawcy z chwili śmierci. Wystarcza jednakie zachowanie formy przewidzianej przez prawo państwa, w którym czynność zostaje dokonana. Oznacza to, iż testament sporządzony przez obywatela polskiego w Australii jest ważny, jezeli zostanie sporządzony zgodnie z prawem australijskim.
3) Stwierdzenie nabycia spadku.
Co jest konieczne do nabycia spadku?
Odpowiedź jest następująca — osoba to powinna złożyć do właściwego sądu rejonowego wniosek o stwierdzenie nabycia spadku. Wyłącznie właściwym jest sąd ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy w Polsce, a jeżeli jego miejsca zamieszkania nie da się ustalić, sąd miejsca, w którym znajduje się majątek spadkowy lub jego część (sąd spadku). W braku powyższych podstaw sądem spadku jest Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy.